Молитослов (цсл в українській транслітерації) - Автор невідомий

Молитва св. Симеона Богоприїмця

Нині отпущаєши раба Твоєго, Владико, по глаголу Твоєму с миром: Яко видіста очи мої спасеніє Твоє, єже єси уготовал пред лицем всіх людей, світ в откровеніє язиков і славу людей Твоїх Ізраїля.

Шестипсалміє

Слава в вишних Богу, і на землі мир, в человіціх благоволеніе (тричі).

Господи, устні мої отверзеши, і уста моя возвістят хвалу Твою (двічі). Господи, что ся умножиша стужающиі ми, мнозі возстають на мя, мнозі глаголють душі моїй: ність спасенія єму в Бозі єго.

Ти же, Господи, заступник мой єси, слава моя, і возносяй главу мою.

Гласом моїм ко Господу воззвах, і услиша мя от гори святия Своєя.

Аз уснух і спах, востах, яко Господь заступит мя.

Не убоюся от тем людей, окрест нападающих на мя. Воскресни, Господи, спаси мя, Боже мой.

Яко Ти поразил єси вся враждующия ми всує, зуби грішников сокрушил єси.

Господнє єсть спасеніє, і на людей Твоїх благословеніє Твоє. Аз уснух і спах, востах, яко Господь заступит мя.

Псалом 37

Господи, да не яростію Твоєю обличиши мене, ніже гнівом Твоїм накажеши мене,

Яко стріли Твоя унзоша во мні, і утвердил єси на мні руку Твою.

Ність ісціленія в плоті моєй от лица гніва Твоєго, ність мира в костех моїх от лица гріх моїх.

Яко беззаконія моя превзидоща главу мою, яко бремя тяжкоє отяготіша на мні.

Возсмердиша і согніша рани моя от лица безумія моєго.

Пострадах і слякохся до конца, весь день сітуя хождах.

Яко лядвія моя наполнишася поруганій, і ність ісціленія в плоті моєй.

Озлоблен бих і смирихся до зіла, риках от воздиханія сердца моєго.

Господи, пред Тобою все желаніє моє і воздиханіє моє от Тебе не утаїся.

Сердце моє смятеся, остави мя сила моя і світ очію моєю, і той ність со мною.

Друзі мої і іскреннії мої прямо мні приближишася і сташа.

І ближнії мої отдалече мене сташа, і нуждахуся іщущії душу мою.

І іщущії злая мні глаголаху суєтная і льстивим весь день поучахуся.

Аз же яко глух не слишах, і яко нім не отверзаяй уст своїх.

І бих яко человік не слишай, і не імий во устіх своїх обличенія.

Яко на Тя, Господи, уповах. Ти услишиши, Господи, Боже мой.

Яко ріх: да не когда порадуютмися врази мої, і всегда подвижатися ногам моїм, на мя велерічеваша.

Яко аз на рани готов, і болізнь моя предо мною єсть вину.

Яко беззаконіє моє аз возвіщу, і попекуся о грісі моєм.

Врази же мої живут і укріпишася паче мене, і умножишася ненавидящії мя без правди.

Воздающії ми злая возблагая оболгаху мя, зане гонях благостиню.

Не остави мене. Господи, Боже мой, не отступи от мене.

Вонми в помощ мою, Господи спасенія моєго.

Не остави мене, Господи, Боже мой, не отступи от мене.

Вонми в помощ мою, Господи спасенія моєго.

Псалом 62

Боже, Боже мой, к Тебі утренюю.

Возжада Тебе душа моя, коль множицею Тебі плоть моя.

В землі пусті, і непроходні, і безводні: тако во святім явихся Тебі видіти силу Твою і славу Твою.

Яко лучши милость Твоя паче живот, устні мої похвалиті Тя.

Тако благословлю Тя в животі моєм, о імені Твоєм воздіжу руці мої.

Яко от тука і масті да ісполнится душа моя, і устнама радості восхвалят Тя уста моя.

Аще поминах Тя на постелі моєй, на утренних поучахся в Тя, яко бил єси помощник мой.

І в крові крилу Твоєю возрадуюся, прильпе душа моя по Тебі, мене же прият десница Твоя.

Тії же всує іскаша душу мою, внидут в преісподняя землі предадятся в руки оружія, часті лисовом будут.

Цар же возвеселится о Бозі, похвалится всяк кленийся їм, яко заградишася уста глаголющих неправедная.

На утренних поучахся в Тя, яко бил єси помощник мой, і в крові крилу Твоєю возрадуюся.

Прильпе душа моя по Тебі: мене же прият десница Твоя.

Слава: і нині: Аллилуя, аллилуя, аллилуя, слава Тебі, Боже (тричі, без поклонів). Господи, помилуй (тричі). Слава: і нині:

Псалом 87

Господи, Боже спасенія моєго, во дні воззвах і в ноші пред Тобою.

Да внидет пред Тя молитва моя, приклони ухо Твоє к моленію моєму.

Яко ісполнися зол душа моя, і живот мой аду приближися.

Привмінен бих с низходящими в ров; бих яко человік без помощі, в мертвих свободь.

Яко язвеннії спящії во гробі, їхже не помянул єси ктому, і тії от руки Твоєя отриновені биша.

Положиша мя в рові преісподнім, в темних і сіни смертній.

На мні утвердися ярость Твоя, і вся волни Твоя навел єси на мя.

Удалил єси знаємих моїх от мене, положиша мя мерзость себі.

Предан бих і не ісхождах, очі мої ізнемогості от нищети.

Воззвах к Тебі, Господи, весь день, воздіх к Тебі руці мої.

Єда мертвими твориши чудеса? Іли врачеве воскресят і ісповідятся Тебі?

Єда повість кто во гробі милость Твою? І істину Твою в погибелі?

Єда познана будут во тьмі чудеса Твоя, і правда Твоя